Na een flinke tocht over een snelweg met veel woestijnzand, uitpuilemde vrachtwagentjes en om de drie kilometer snelheidsdrempels (!) komen we in de veel frissere kuststad Alexandria aan. Nu we in een hotel zitten dat niet door het subsidiërende ministerie van tourisme is aangewezen, is de sfeer meteen een stuk relaxter, en het internet een stuk goedkoper (gratis en zonder wachtwoord). Achter de receptie staat een levende kopie van Cleopatra, en we begrijpen ineens iets meer van de verblinding van Caesar.
Vandaag geen tijd voor tourisme, we moeten rechtstreeks naar het podium. Daar gaat de soundcheck heel gemakkelijk, zodat we daarna rustig van de heerlijk frisse avond in de binnentuin van het oude jezuïtencomplex kunnen genieten. Het optreden is uitverkocht met vrijwel alleen jongeren en de muziek vloeit heerlijk. We spelen een toegift op voorwaarde dat iedereen gaat dansen, wat iedereen ook doet. Geweldig videomateriaal, ware het niet dat de batterij van onze camera het vlak daarvoor begeven heeft 🙁 Misschien kunnen we nog wat materiaal krijgen van de lokale televisie, die het optreden opgenomen heeft. Perfect einde van een perfecte tour.