We waren een weekend in de bossen van St.Michielsgestel om een workshop Turkse en balkanmuziek te geven. Naast onze workshop waren er nog workshops Rock&Roll, Kurt Weill, Georgische zang en een Argentijnse creoolse mis. En het was…
…leuk! Het was alweer een flinke tijd geleden dat Behsat en ik samen op het Zonnewende-complex waren, maar veel was er niet veranderd… Hoewel: gelukkig deed de verwarming het nu wel, en ik kon me toch ook niet herinneren dat het eten de vorige keer zo goed was…. uitgebreide verzorgde lunches, voorgerechten, hoofdgerechten, een grand dessert om u tegen te zeggen, en dat voor honderddertig man tegelijk. Ik voelde me sowieso het hele weekend behoorlijk in de watten gelegd door de nieuwe organisatie (Sabine en Marieke van Bureau Huismuziek), wat mijn voorafgaande onrustige nacht wegens de oorontsteking van mijn zoontje weer ruimschoots compenseerde.
Het kan soms pittig zijn om een workshop te geven, bijvoorbeeld als mensen met verkeerde verwachtingen komen als de publiciteit niet klopt. Maar daar was nu totaal geen sprake van: de hele workshop ging totaal vanzelf. We hadden een grote groep uitstekende en gemotiveerde muzikanten (in een luxe bezetting met o.a. contrabas, trombone en twee basklarinetten!). En het bleken ook nog eens allemaal hele fijne mensen te zijn. Leuke mix van oude bekenden en nieuwe gezichten, en best veel jongeren, waaronder een meisje dat heel erg goed piccolo speelde. Te gek!
Tijdens het avondeten zat ik aan tafel met een vader en twee jonge zoontjes, die met zijn drieën aan de workshop Rock&Roll meededen. En er waren nog meer familieverbanden tussen de workshops, en sowieso opvallend veel jongeren. Het deed me terugdenken aan een optreden dat ik een paar jaar terug met Carlama Orkestar gaf in Bulgarije, waar het publiek een kringdans ging dansen op onze muziek en kinderen van vier jaar hand in hand met omaatjes van 80 dansten. Iedereen in de band kreeg toen echt even tranen in de ogen… maar ook hier in Nederland blijken we dus ontroerende cultuuroverdracht te hebben!
De tweede dag heb ik een lange introductie gegeven in het improviseren op Turkse toonladders, en daarna hebben we ons alleen nog geconcentreerd op de drie stukken die we op de gezamenlijke uitvoering zouden spelen. Dat laatste was een goede zet, want het had een superstrakke uitvoering tot gevolg, waarmee iedereen innig tevreden weer naar huis ging. Bij de uitgang verzekerden de jonge rock&roll-gasten ons dat ze de volgende keer allemaal aan de balkanworkshop mee gingen doen. Ik hoop dat ze woord houden!
Rineke Marwitz dirigeert de Misa Criolla