Baraná in México

by stevenkamperman on 13/04/2009

Baraná is in Mexico!

We zijn uitgenodigd door het Ollin Kan Festival om hier drie concerten te verzorgen.

De eerste week van het festival is geheel aan Nederland gewijd, dus het hele hotel zit vol met Nederlandse wereldmuziekmusici. Dat zorgt een beetje voor een ‘who is who’ van de Nederlandse wereldmuziekscene: NO blues, Mesecinka, Amsterdam Klezmer Band, Carlama Orkestar (waarin Behsat en ik ook spelen), Boi Akih, Tarhana, etc. Leuk, want ik kom er heel vaak niet aan toe om die bands te zien spelen, en hier zal ik ruimschoots in de gelegenheid zijn.
Na een voorspoedige reis met het vliegtuig, nam de organisatie de tijdsvertraging met Nederland erg geïnspireerd op: op het vliegveld moesten we nog twee en een half uur wachten voordat ons vervoer kwam. Onze aardige begeleider Angel sprak ons enigszins vetwijfeld moed in: "Everything okay, bus comes soon now…. I hope…’
De bustocht duurde lang, want Mexico city is groot…. het schijnt ruim twee uur te duren om de stad waar 20 miljoen mensen wonen, te doorkruisen. De organisatie lijkt nog niet helemaal berekend op zo’n invasie van musici, want terwijl wij verdwaasd van de jetlag aan het wachten waren, was er aan Mexicaanse zijde een lichte vorm van paniek over hoe iedereen tegelijk aan een kamer moest komen.
Na een woelige nacht volgde een vermakelijk ontbijt, waar er óf eten, óf bestek, óf koffie óf servies was, maar nooit tegelijk… We eten in een soort van afgeschermd gedeelte van de parkeergarage, pittoresk wel 🙂

Na het ontbijt met zijn allen in de bus voor een persconferente van het festival. Een leuk buitenlucht theatertje, waar alle bands 1 stukje gespeeld hebben.

Het festival is heel idealistisch in opzet, en heeft denk ik een behoorlijk links-revolutionair verleden (zo ziet de programmeur er met zijn baard en lange haren  in ieder geval wel uit, leuke man trouwens!). Ik kon weinig verstaan van de Spaanse inleiding, maar wel genoeg om te interperteren dat het festival zich sterk maakt voor diversiteit in culturen en culturen in verdrukking. Fijn, dat geluid hoor ik tegenwoordig niet zo vaak in Nederland…

 

Previous post:

Next post: