De kop is er af! Gisteravond was de premiere in Paradox in Tilburg, en wat is het dan heerlijk om gewoon vol geconcentreerd te kunnen spelen i.p.v. dat eindeloze repeteren. Uiteindelijk is het toch de nu of nooit dialoog met elkaar en het publiek die een concert zo’n enorme meerwaarde geeft.
Gelukkig was de communicatie heel goed, en verslikten we ons niet in de nootjes. Het was ook heel mooi om tijdens rustmomenten iedereen ademloos te zien kijken naar wat Valentin en Carlo doen, omdat ze zoiets echt nog nooit gezien of gehoord hebben. Open monden, elkaar aanstoten, erg leuk.
Vrijdag verschijnt er een recensie in De Volkskrant (als er niks tussenkomt, ik heb bijvoorbeeld wel eens gehad dat er twee dagen achter elkaar een bekendheid doodging, en daarna is het nieuws oud….). Hopelijk levert zo’n recensie nog publiek op in de laatste twee concerten, hoewel ik begreep dat Rasa al vrij vol wordt. In Paradox was het trouwens gezellig gevuld. Ik sprak nog een zeer voorkomend stel dat op het concert was afgekomen omdat ze de eerste versie van dit project twee jaar geleden in Eindhoven hadden zien spelen. Dat is natuurlijk heel leuk om te horen, zeker omdat het project toen nog niet echt rijp was.
Ik heb nog geen foto’s van het concert, maar wel alvast een kleedkamerfoto uit de steeds groeiende collectie van Paradox-barmedewerker Said. Wat een leuke club trouwens toch, dat Paradox! Leuke mensen.leuke sfeer, goed cross-overconcept.