In de ongelukkige week van Halbe Zijlstra (iemand introduceerde al het begrip ‘Kunst Halbering’) gebeurden er gelukkig ook hele leuke dingen als tegenwicht!
Allereerst hadden Behsat en ik een inspirerende ontmoeting met Marcel Derkse. Marcel is initiator en inspirator van de Voorde, een plek waar professie en bezieling elkaar ontmoeten. Hij is ook auteur van een aantal zeer gewaardeerde boeken, en tevens officieel sjeik van een modernistische sufi orde. Hij had ons in 2006 al eens horen spelen en was toen heel enthousiast geworden. We hebben daarna een keer op De Voorde gespeeld, maar door ernstige gezondheidsproblemen van zijn kant kwam het niet van verdere samenwerking. Nu hij weer volledig hersteld is, zijn die mogelijkheden er wel weer. We gaan 6 oktober op de presentatie van zijn nieuwe boek spelen, en we hopen nog meer inspirerende projecten met hem te kunnen vorm geven. Het was geweldig om Marcel en Behsat samen te zien: allebei gedreven door een vitaliteit die bergen doet verplaatsen.
Vervolgens hadden we een afspraak met Niek Idelenburg, zanger en dirigent en artistiek leider van Holland Opera. Hij ons benaderd om op basis van een Turks sprookje een opera te gaan maken met hen. Dat zijn het soort van uitnodigingen waar je normaal gesproken alleen van droomt (net als ik ooit droomde van door Miles Davis in zijn band gevraagd worden…). Het is nog even geduld hebben (december 2013 of 2014), maar dan is de eerste ‘Baraná Opera’ een feit!
En dan tot slot een heerlijk optreden met Baraná Quintet in Den Bosch in het Jazz in Duketown-festival. Volle bak, tientallen CD’s verkopen, en heerlijke reacties achteraf… Hoera!