Grappig hoe verschillend jongens en meisjes kunnen zijn. Ik merk het hier in huis al aan mijn rustige dochtertje van vier en mijn rouwdouwzoontje van twee. Maar vandaag was het verschil wel heel opvallend…
Behsat en ik hebben vandaag voor het eerst een schoolworkshop gegeven op het Via Nova College, vmbo, in Leidsche Rijn Utrecht. We hebben daar achter elkaar twee groepen verteld over traditionele Turkse muziek, en hoe wij er moderne muziek van maken. We hebben aan de hand van onze instrumenten uitgelegd wat maqams zijn, laten horen hoe kwarttonen klinken en samen Turkse ritmes geklapt. Vervolgens hebben we met zijn allen het oude en bekende liedje Eminem gezongen, en daarop geïmproviseerd. Er werd onstuimig op de knieën gedrumd, en er was een meisje dat heel knap Michel van Anouk erdoorheen weefde. Leuk!
De eerste groep bestond louter uit jongens. Dat wil zeggen, totdat de groepsleidster er aan het eind van het uur wat meiden bij ging halen om het geheel nog een beetje in toom te houden. Dat deden ze met veel lef trouwens! Hartverwarmend enthousiasme bij die jongens, maar chaotisch werd het wel. Het was wel erg leuk om te merken dat we met de muziek eigenlijk nog het makkelijkst hun aandacht kregen.
Net toen we na de eerste workshops hadden bedacht dat het liedje Eminem misschien toch wat te ingewikkeld was, en we al een vereenvoudigde versie hadden gemaakt, diende er zich een groep van vrijwel alleen rustige meiden aan. Die zongen het stuk na drie minuten oefenen compleet goed. Nu waren we eigenlijk al weer te vroeg door ons materiaal heen, omdat het zo makkelijk ging. Daarbij speelde overigens wel een rol dat er ook een aantal van Turkse afkomst waren, die de tekst snel konden zingen en de melodie vaag kenden (oy oy!). Twee meiden hebben een halay gedanst, en Behsat werd belaagd met verzoeknummers 🙂
Hoe chaotisch ook: dit is leuk om te doen. Er zit een hoop passie in die jongens en (misschien wat verdekter) meisjes. En het hangt kennelijk ook van het moment af hoe ze reageren: er was een jongen in het eerste uur te druk om mee te doen, maar in de tweede workshop hebben we hem helemaal niet gehoord.
Veel respect trouwens voor de groepsleiders Kees en Gieneke, geweldig werk.
Tot slot: naar de muziekschool met die saz, he Yunus?! Je hebt talent man!
